ลพุชผลทายกเถราปทานที่ 7 (467)ว่าด้วยผลแห่งการถวายขนุนสำมะลอ[57] ครั้งนั้น เราเป็นคนเฝ้าสวนอยู่ ในพระนครพันธุมดี ได้เห็นพระพุทธเจ้าผู้ปราศ- จากกิเลสธุลี เสด็จเหาะไปในอากาศ เราได้หยิบเอาผลขนุนสำมะลอถวายแด่ พระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐสุด พระพุทธเจ้าผู้มีพระ ยศใหญ่ให้เกิดควานปลื้มใจแก่เรา นำความสุขมา ให้ในปัจจุบัน ประทับอยู่ในอากาศนั้นเอง ได้ ทรงรับประเคน เราถวายผลไม้แด่พระพุทธเจ้าด้วยใจอัน เลื่อมใสแล้ว ได้ประสบปีติอันไพบูลย์ เป็นสุข. ยอดเยี่ยมในครั้งนั้น รัตนะเกิดขึ้นแก่เราผู้เกิด ในที่นั้น ๆ ในกัปที่ 91 แต่กัปนี้ เราได้ถวายผลไม้ ใดในกาลนั้น ด้วยทานนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแต่งการถวายผลไม้ เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว . . . คำสอน ของพระพุทธเจ้าเราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้. ทราบว่า ท่านพระลพุชผลทายกเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล. จบลพุชผลทายกเถราปทาน |